Welke taal wordt er gesproken in Montenegro?

De geschiedenis van elke taal is complex en interessant, maar de geschiedenis van de staatstaal van Montenegro kan als een van de meest ongewone worden beschouwd. Montenegro is een klein land aan de kust van de Adriatische Zee met iets meer dan 600.000 inwoners. Deze republiek werd pas in 2006 onafhankelijk, hoewel het in middeleeuwse kronieken wordt genoemd.

Van 1946 tot 1992 maakte het land deel uit van Joegoslavië, daarna tot 2006 - in de Staatsunie van Servië en Montenegro. In 2006 scheidde Montenegro zich af van de Unie en werd een onafhankelijke staat.

De staatstaal in de republiek wordt erkend Montenegrijns... In de kern is het een van de dialecten van de Servo-Kroatisch. Dit dialect kreeg de naam Iekava-Shtokava en behoort samen met Servisch, Kroatisch, Bosnisch tot de Zuid-Slavische talen van de westerse subgroep.

Het geschil over welke taal als de officiële taal zal worden erkend, begon eind jaren 90 in Montenegro en werd in 2007 bijzonder acuut. Daarvoor was de staatstaal Servisch. De kwestie van de staatstaal was meer politiek dan taalkundig. De Montenegrijnse taal kreeg pas in 2011 de status van officiële taal en werd volgens internationale normen Montenegrijns genoemd. Dat is de reden waarom, volgens de resultaten van de volkstelling van 2011, slechts 37% van de burgers de Montenegrijnse taal als hun moedertaal erkende.

Het belangrijkste verschil tussen de Montenegrijnse taal en het Servisch is de uitspraak van klinkers en hun spelling - in het Servisch is het moeilijker en in het Montenegrijns - zacht. Dit geldt met name voor de klanken [e] en [je], dat wil zeggen, de vorm [uje] komt vaker voor, vergelijkbaar met het Oudkerkslavische "yat". In de informele versie is dit meer kenmerkend voor de zuidelijke regio's van het land, terwijl in de noordelijke regio's het dialect harder wordt.

De Montenegrijnse woordenschat bevat woorden uit alle nauw verwante Zuid-Slavische dialecten. Er zijn originele woorden, maar er zijn er niet genoeg om over enkele kardinale verschillen te kunnen praten. Vanwege deze mengelmoes van dialecten beschouwen taalkundigen Montenegrijns als relatief nieuw. De instabiliteit van taalkundige normen stelt ons in staat om te zeggen dat: de literaire taal in Montenegro is nog niet gevormd, bepaalde taalnormen bestaan ​​alleen voor officiële documenten.

De geschreven Montenegrijnse taal heeft nog een ander ongewoon kenmerk - erin Cyrillisch en Latijn worden gelijkelijk gebruikt, hoewel de laatste jaren het Latijnse alfabet steeds vaker wordt gebruikt in officiële documenten, waardoor fonetische verschillen duidelijker worden weergegeven. In literaire creatie bestaan ​​er nog geen beperkingen.

Alle Slavische talen hebben gemeenschappelijke wortels, daarom lijken ze in veel opzichten op elkaar. De Montenegrijnse taal is geen uitzondering. De Russische taal en het Montenegrijns hebben veel gemeenschappelijke kenmerken. Sommige woorden lijken op elkaar, lijken erg op elkaar of zijn begrijpelijk: ja - "ja", nee - "nee", goedemiddag - "goed is gegeven", goed - "goed", zeevis - "zee riba", stad - "hagel".

Toerisme en recreatie in Montenegro worden steeds populairder onder Russen. De inwoners van het land behandelen Russisch sprekende toeristen heel hartelijk, veel Montenegrijnen kennen en begrijpen Russisch, vooral degenen die door de aard van hun activiteiten nauw verbonden zijn met het toerisme: gidsen, hotelpersoneel, verkopers, obers.

Aanwijzers, borden, informatieborden, menu's in restaurants worden vaak gedupliceerd in het Engels en Russisch, dus het is vrij eenvoudig om hier te navigeren.... Een vraag kun je beter in het Russisch aan voorbijgangers stellen. Niet alle inwoners kennen Engels.

Als u op reis gaat naar Montenegro, zelfs als u de taal niet wilt leren, moet u de kenmerken ervan kennen. Sommige woorden hebben, ondanks de gelijkenis met het Russisch, een andere of zelfs tegengestelde betekenis. Het gebruikelijke 'recht' in het Montenegrijns betekent bijvoorbeeld 'direct', het Russische 'maniak' betekent 'tekort' en 'schaamte', 'schande' betekent theater. Het woord "diarree", wat ongemakkelijk is voor de Russen, is "trots" voor de Montenegrijnen, dus de belediging voor het Russische oor "Ik ben zelf een diarree-meisje" in het Montenegrijns heeft een volledig positieve betekenis - "Ik ben een trots meisje ”.

Het bekende woord "worsten" klinkt grappig voor een reiziger die Russisch spreekt. In het Montenegrijns is het "mierikswortel".Het Russische werkwoord in de gebiedende wijs "we gaan" betekent helemaal geen uitnodiging voor een reis, het betekent "ik eet", en "eten" is geen uitnodiging voor een maaltijd, maar een aanbod om te "proberen" of "proberen".

Nog een paar ongebruikelijke lexicale betekenissen:

• "Ik ben zelf schadelijk" - ik ben goed, vriendelijk, waardig;
• "Club" - diepte;
• "Lyubitsa" is een kever;
• "Buik" - leven;
• "Bewaring" - voedsel;
• “Kunst” is ervaring;
• "Koekjes" - gebakken vlees;
• "Comfort" - veiligheid;
• "Beveiliging", "beveiligingsdienst" in de inscripties op het uniform van de beveiligingsbeambten zullen eruitzien als Obezbedenje.

Je kunt in een lastige situatie komen door de bekende woorden "matches" en "chicken" te gebruiken. Ze zijn in overeenstemming met de Montenegrijnse ruwe aanduiding van mannelijke en vrouwelijke geslachtsorganen, met andere woorden, Russische mat. Het gevogelte zelf moet "kokoshka" worden genoemd en het kippenvlees "pilachevlees" of "pilatina".

Elke taal is origineel en onuitputtelijk, soms verbergen zelfs schijnbaar begrijpelijke zinnen een heel andere betekenis. Maar in elke lastige situatie is het noodzakelijk om vriendelijk en kalm te blijven, uitsluitend door gezond verstand te laten leiden. Een open glimlach, expressieve gebaren en intonatie kunnen helpen.

Er zijn veel methoden om vreemde talen te leren. Maar als voorbereiding op een korte trip wil je hier eigenlijk geen tijd en energie aan besteden, en dat is ook helemaal niet nodig. Montenegro is nog steeds geen internationaal Engels. Voor degenen die de hele tijd in Montenegro gaan wonen, zal de kennis van de taal geleidelijk komen, de relatie tussen Russisch en Montenegrijn speelt hier een belangrijke rol. Maar voor constante en kortetermijncommunicatie zal kennis van de meest gebruikte woorden en uitdrukkingen zeer nuttig zijn.

De techniek kreeg de naam "taalmatrix". De essentie ervan is als volgt.

• Verhuizen van eenvoudig naar complex. Eerst worden de eenvoudigste en dichtst bij de Russische taal woorden, zinnen, zinnen en korte teksten bestudeerd, waarna de taken ingewikkelder worden.
• Vervolgens moet u audio-opname inschakelen en luister naar taalmateriaal.
• Probeer, zonder naar de gedrukte tekst te verwijzen, op het gehoor te begrijpen wat er wordt besproken, markeer afzonderlijke zinnen, woorden... Het is de moeite waard om te herhalen totdat het lijkt alsof de hele essentie van de tekst duidelijk is.
• Open getypte tekst, lees hardop en luister tegelijkertijd naar de audio-opname, het vergelijken van de kenmerken van uitspraak en spelling. Vertaling zou in dit stadium nog niet aan de orde moeten komen.
• Vertaling openen en controleer de juistheid van onafhankelijke gissingen.
• Luister en spreek de audio-opname meerdere keren hardophet onthouden van de juiste vertaling.

Met deze methode kun je op elk moment alle stadia van de training doorlopen: onderweg, bij het doen van huishoudelijke taken, tijdens een wandeling. Door meerdere herhalingen en een bewuste aanpak kunt u de taalstof stevig en lang onthouden. Een kleine taalgids, met daarin de meest voorkomende woorden en uitdrukkingen, zal ook helpen bij de communicatie.

Voor hoe ze in Montenegro zeggen, zie hieronder.